sportkennis en paniekaanvallen

---

Beste lezer en hopelijk sportkenner,

Nu ben ik al een tijdje bezig om te hardlopen en fietsen om mijn conditie als 38-jarige op peil te houden. En mijn conditie is, al zeg ik het zelf, redelijk goed.

Wel nu, ik heb zo nu en dan last van hyperventilatie en paniekaanvallen, dat is zoals de kenners onder ons weten geen pretje. Nu heb ik het al een aantal keren meegemaakt dat ik ineens heel slap word en begin te trillen. Dat is in mijn geval meteen aanleiding om in paniek te raken. Ik denk dat het iets is wat te maken heeft met mijn energie toevoer. Ik zet altijd uit voorzorg mijn auto centraal bij een noordhollands natuurgebiedje en ga daar met hardlopen ook niet te ver vandaan, want in mijn achterhoofd houd ik altijd angst voor de angst.

Ik heb al veel ervaring met paniek, angst en psychologen en dat circuit, dus daar ligt mijn vraag niet echt.

Maar de vraag is wel, kan het toch een vorm van een suiker tekort zijn? Vandaag bijvoorbeeld heb ik om 11.00 uur een bord met een halve liter havermout gegeten, rond 13.00 2 kopjes koffie en om 15.00 uur een paar handjes nootjes en een fruitdrankje om vervolgens een ruime vier km hard te gaan lopen. Nu werd ik al redelijk snel flauw en na 3 km ging ik de rest ook wandelen omdat ik gewoon heel slap en trillerig werd. In de angst bleef ik doorlopen naar mijn auto en die haalde ik gelukkig. Thuis gekomen meteen mijn suiker gemeten, ik heb namelijk zo'n metertje aangeschaft omdat ik het niet vertrouwde, maar die was 6.0. Is dit per definitie goed, of kan er evengoed nog ergens anders een kink in de kabel zitten qua energie toevoer? En is het gevaarlijk als ik dan toch een keer besluit om door te lopen met de kanst om een keer te moeten zitten of zelfs liggen en zelfs misschien flauw vallen ?? Waar ik een sterke angst voor heb.

Is dit herkenbaar voor lotgenoten of mede sporters?

Mvg